Het was geen geheim dat Gea haar voorzitterschap van het Corso wilde gaan neerleggen.
Maar, wie haar zou gaan vervangen bleef lang de vraag. Bij de start van haar zoektocht naar een geschikte opvolger heeft ze mij gevraagd of ik er over na wil denken om haar op te volgen. Gevraagd worden is een eer! Dit leg ik als geboren en getogen ‘Winkelse’ niet zomaar terzijde. Beslissen is geen eenvoudige klus. Hoe zit het met mijn corsogevoel en mijn ‘kluppie’ het Gasstel?
Ik vroeg raad en steun van mijn gezin; ‘Doe het nu maar, je kan het, als je straks met pensioen gaat heb je niks meer te doen en val je in een gat!’ Pensioen? Hallo! Ik moet nog zeker 12 jaar werken!
Het enthousiasme waarmee het bestuur de taken uitvoert gaf de doorslag om definitief JA! te zeggen.
Hoe het corso voelt weet ik wel; samen iets creëren schept een band. Zodra een idee geboren is, gaat het borrelen en vlamt het groepsgevoel goed op. Iedereen pakt werkzaamheden op waar hij of zij zich goed bij voelt en gaat met de corsowagen aan de slag. Dit zijn mooie weken waarin een idee vorm krijgt totdat ergens van zaterdag op zondag voor Corso de wagen ‘af’ is en je lekker in de schuur met elkaar trots kunt proosten op het eindresultaat. Want een corsowagen maak je nooit alleen! Het corsozondag gevoel is net even anders. Vol verwachting met de corsowagen en passend aangeklede figuranten de weg op. Je polst de eerste reacties van het publiek. Dit is ook de dag dat je aan iedere inwoner van Winkel kunt vragen wat voor weer het wordt. Als lid van het Gasstel heb ik mijn creativiteit flink op de verschillende corsowagens kunnen uitleven. Ik vind niets mooier dan een ontwerp met kleurnuances van de dahlia’s op de corsowagen in mozaïek uit te werken.
Het Gasstel laat ik niet achter, maar het is tijd voor een nieuw Corsogevoel en wel als voorzitter van HET Bloemencorso Winkel. En dan sta ik in de krant met een bloempot met hamer in mijn hand. Mijn benoeming heeft veel leuke en warme reacties opgeleverd. Hopelijk kan ik mijn creativiteit nu kwijt in het evenement dat Corso heet.
Langzaam maar zeker komt het Corso bestuur weer op stoom. Mijn eerste vergadering als voorzitter zit er alweer op.
Aan sommige dingen in je leven moet je gewoon beginnen.
Ik ga jullie zien en spreken.
Jacqueline Brander- Keezer
