Vrijdagmiddag 27 oktober.
Het uit 14 koppen bestaande koor (9 dames en 4 heren) ’10 Pluss’ uit Nieuwe Nierdorp is al vroeg aanwezig en worden in de kleine zaal ontvangen met koffie enz. Zij stellen hun muzieklessenaars op voor de toko. De hele zaal is door de vrijwilligers ’s morgens al gereed gemaakt. Tafeltjes gedekt met onze gezellig kleedjes met daarop de kop en schotels, melk en suiker enz. Klaar om te beginnen. De vrijwilligers voorzien een ieder van koffie of thee met een lekker stuk rolkoek daarbij.
Precies 2 uur heet Thea het koor en de 33 aanwezige bezoekers hartelijk welkom. Zij memoreert nog even dat de afspraken voor deze bijeenkomst, zo’n klein maandje geleden zijn gemaakt tijdens het bezoek van de SVK aan het motoren/ grootmoederstijd museum. Zij wenst iedereen vanmiddag veel plezier en dan neemt de dirigente Marijke Braber de microfoon en het woord en zij nodigt ons uit om daar waar we maar even denken dat we mee kunnen zingen dit dat dan ook te doen. Zij begeleid de liederen zelf op de gitaar en Tony Butter bespeelt de accordeon. Zij blijkt een makkelijke en directe manier van communiceren te hebben, doorspekt van humor.
De zaal ligt vrij spoedig aan haar voeten. Het koor lag daar blijkens de humor die er tijdens het zingen afspringt, al reeds. Het koor begint met het liedje van Juul de Korte, ‘Ik zou wel eens willen weten’. Hier en daar zingen er een paar zachtjes met het refrein mee. Dan volgt het mooie luisterlied ‘Hoor je niet zacht iemand praten’. Een mooie rustige melodie en het wordt ook mooi gezongen. Dan volgt het bekende nummer ‘Het zijn de kleine dingen die het doen’ en dit wordt gevolgd door het Engelse liedje ‘the lindentree’. Tussen twee nummers communiceert de dirigente met de zaal. Van hieruit komen steeds meer reacties waar ze heel ad rem en met veel humor reageert. Ook de wisselwerking tussen het koor en haar is heel duidelijk aanwezig. Hartstikke goed! In rap tempo volgen de liedjes ‘Ik ben Japie de portier’ en ‘het Lentekind’ van naar ik dacht oorspronkelijk Max van Praag.
Bij sommige nummers worden er stukjes solo gezongen. Erg leuk. Dan ‘een huis met een tuintje’, ‘Een zonnetje onder de mensen’, ‘Daar is de orgelman’ De zaal is los en doet uitbundig mee. ‘Diep in mijn hart kan ik niet boos zijn op jou’ gevolgd door het mooi gezongen ‘De roos’. De dirigente kondigde dit nummer aan met de woorden: Na dit nummer willen we graag koffie!”. Nu dan weet je waar je als organisatie aan toe bent. Was natuurlijk afgesproken werk hoor! Het paste volkomen in de atmosfeer. Om tien over drie pauze. Voor het koor koffie en voor de mensen in de zaal de keuze uit een aantal drankjes.
Om half vier gaat het weer los. Er wordt begonnen met het mooie lied van Dana winter ’Duizenden mooie dromen’. Dan wordt met veel humor het lied ‘Santa Lucia’ waarvan de coupletten zowel in het Italiaans als in het Nederlands werden gezongen. Vervolgens het bekende wiegenlied ‘Goede avond, goede nacht’ Na de aankondiging van dit lied meldt Marijke Braber: “Na dit lied mogen de hapjes uitgeserveerd worden!” Ja… als organisatie doe je dat dan maar. Wat een mooie atmosfeer tussen deze 14 mensen van het koor. Je ziet ze genieten.
Het gebeurde zelfs dat één van de zangeressen zo enorm moet lachen, dat ze een poosje niet mee kan zingen, maar daarna volgde toch een mooi stukje solo van dezelfde dame. Nu volgt er een medley: ‘Kom er in, zet je hoed af’, Louise zit niet op je nagels te bijten’, ‘Er zaten twee motten’, ‘In de bus van Bussum naar Naarden’, ‘Waarom ben jij…’, ‘De schutters’, ‘Twee ogen zo blauw’ en toen waren daar de vrijwilligers met de bitterballen. Lekker hoor! Het hele koor bedankte voor deze lekkernij. Het schijnt dat je moeilijk kunt zingen met zo’n bobbel achter je kiezen. Het koor gaat weer verder. Wat vliegt de tijd voorbij als het gezellig is. ‘schön ist die Jugend’ en daarna het mooie nummer ‘Geef de kinderen de wereld’ eveneens van Diana Winter. Dit werd ontroerend mooi gezongen.
De tekst van dit lied is voor ons ouderen natuurlijk aangrijpend. Marijke Braber bedankt de aanwezigen voor hun komst en meedoen en tot slot wordt het onvergetelijke nummer van Vera Lynn ‘From the time you say good bay’ gezongen. Dit moest het aanvankelijk op het programma staande lied ‘Auf wiedersehen’ vervangen omdat het koor graag nog eens terug wil komen en wij ze graag nog eens weer willen ontvangen. Thea sluit de middag af met de woorden: We hebben enorm van jullie genoten en wat hebben jullie een mooi repertoire.
H.T.
Foto: Ingezonden
