Alpe D’HuZes 6 juni 2019

Daar gaan we dan met ons verhaal, na maanden intensief trainen en sponsorwerving is de dag aangebroken dat we daadwerkelijk richting Frankrijk vertrekken.

Het plan is om 04.30 uur te vertrekken, maar na enig oponthoud konden we om 05.15 uur echt gaan.

Met 2 auto’s en een camper, die nog even langs Schiphol moest om ons buitenlandse team-lid op te pikken, reden we zonder bijzonderheden in 15 uur naar Bourg d’Oisans.

Wow, wat een lekker weer!!

Heerlijk op een terras aangeschoven bij dé Nederlanders die ook al zijn gearriveerd, vele vrijwilligers die al jaren het evenement bijwonen als motor-vrijwilliger.

De één met een nog een mooier/ emotioneler verhaal dan de andere…..

We staan op de camping aan de voet van de Alp d’HuZes en hebben er dus goed zicht op………….

Hemel…..wat is ie hoog!!!!!

Op het terras kregen we de tip ‘m wel even alvast ‘te leren kennen’…….. hmmmmm, oké, paar bochtjes doen dan…………….

Zondag even een klein stukje proberen, het was nl 40 graden dus niet te gek. Met een paar goed gevulde bidons en wat energie repen in de zakken gingen we op pad!

Rogier Couwenhoven van ROCO-sport gaf ons als tip uit Nederland mee, niet harder dan 6 km p/u die berg op te fietsen. Die tip waren we iets vergeten en enthousiast vielen we die berg aan.

Rogier had gelijk, in bocht 21 (eerste bocht, zie weetjes onderaan dit verhaal) waren we al helemaal kapot!!!!

Advies kwam weer naar boven en rustig aan en vervolgde we de ene na de andere bocht, dat ging ondanks de warmte, stukken beter!

Die paar bochten werden uiteindelijk alle 21 bochten, we hadden hem al 1 keer beklommen!! Wat een overwinning, en wat is het daar boven prachtig, geweldig uitzicht!

Ook de berg afdalen is een hele belevenis, fijn om dit ook al een keer te doen. Afdalen duurt bijna een half uur.

Tijden het afdalen kwam Rob erachter dat er wat met zijn wielen aan de hand was. Na het nodige afstel werk kon de daling verder worden ingezet. Net voordat we helemaal beneden waren had Nico een lekke band.

Gaat niet helemaal vlekkeloos!

Inmiddels is de rest van de teams ook gearriveerd en hebben we elkaar eventjes gesproken.

Maandag gaan er een aantal ook even de berg op en wij besluiten met de auto even naar boven te gaan om daar de startbewijzen op te halen en de nodige merchandise aan te schaffen.

Dinsdag gaan beide teams een trainingsritje maken op de Col d’Ornon, een lekker klimmetje van 12 km lang, niet te gek. Andere teamleden hadden een andere beklimming in het hoofd die even heftiger is en besluiten dat te doen.

Na 3,5 km heeft Nico wederom een lekke band, de andere helft besluit om door te fietsen en met een vers binnenbandje gaan wij er achteraan.

Weer erg warm, maar wederom een prachtige klim!

Nadat we met elkaar boven wat gedronken hadden, dalen! Wow prachtig, weer een half uur vanzelf gaan!

Woensdag Alpe d’HuZus dag.

Een grote groep vrijwilligers en andere gegadigden, lopen of fietsen gezamenlijk 1 keer naar boven. Wat bijzonder, 1 lang lint met mensen lang de kant, inclusief een dweilorkest, die de Alpe D’huZussers naar boven aanmoedigen.

Waaronder “Onze” Sjaak, wat een prestatie met zijn broer Hans in gedachten heeft hij hem gewoon gefietst! En het was weer warm, minsten 30 graden!

De voorbereidingen voor de volgende dag worden 's middags alvast gedaan, morgenochtend om 3.15 uur gaat de wekker!!!!

Soep maken, pasta maken, pannenkoeken bakken, fietsen prepareren, alles voor elkaar!

Op tijd te bed en hopen dat je een beetje slaapt…………dat klopt precies, een beetje, maar gek genoeg verschijnt iedereen vol goede energie, verlichting op de fiets en voldoende warme kleding aan om 04.30 uur aan de start, het is 9 graden, best fris!

Om 05.04 uur “mogen” wij van start………………..

Daar gaan we met z’n allen, jemig wat staan er vel mensen langs de kant, zo vroeg al! Zelfs onze dorpsgenoot Marlies, die in 2016 zelf ook aan de Alpe D’HuZes heeft mee gedaan en nu onze trouwe supporter is!

Heel bijzonder om in het donker de berg op te fietsen, in alle bochten branden kaarsjes die zijn aangestoken voor dierbare die de strijd hebben verloren of nog vechten tegen deze vreselijke ziekte.

Erg indrukwekkend!

Jammer dat om 05.15 uur Nico al (weer) een lekke band heeft, oké met z'n tweeën nieuw band gefixt, maar de groep is los…….

Uiteindelijk komt iedereen boven, veel verontrustende appjes van het thuisfront, Mariska haar klim is niet geregistreerd, registratie strip zat aan de verkeerde kant van de fiets bevestigt, zonde, maar ja, snel verhelpen en het thuisfront weer gerust gesteld.

Daarna met 5 graden de afdaling ingezet, brrrr fris hoor………… maar genoeg warme kleding aan, ging goed!

Even koffie en een opwarmertje in het huisje op de camping, op naar de volgende ronde.

We gaan met z’n allen op pad voor de tweede ronde, inmiddels is het mistig en nog steeds fris, maar om te klimmen fantastisch weer! Wat een verschillende mensen zie je onderweg, allemaal met hetzelfde doel, geld ophalen voor het KWF, voor kankeronderzoek!

De saamhorigheid is overweldigend, zo bijzonder! Lopend of op de fiets, zelfs iemand op skeelers, wat een bikkels, want 9-12% klimmen is niet voor watjes!

Inmiddels is duidelijk in welke bochten de koek en zopie is…….. prima voor elkaar, reepjes, fruit, bouillon, dropjes, pannenkoek, water, alles kun je krijgen, wat een organisatie, alles belangeloos en vrijwillig, wow ze staan er voor ons!!!

Hoe hoger we de berg op fietsen, hoe beter het weer, zo fiets je nog in de dikke mist, wolkendek, boven aan de top scheen de zon! Door de mist blijft het nog wel erg fris, dus de warme kleding weer aan voor het afdalen.

Beneden weer de innerlijke mens verzorgen, eten en drinken is erg belangrijk, en weer klaarmaken voor de derde ronde, al hadden sommige niet gedacht dat ze voor de 3e keer naar boven zouden gaan!

Inmiddels zijn er diverse subgroepjes ontstaan, iedereen probeert zijn gestelde doelen te behalen. Een grote groep familie leden zijn gestart met de wandelklim om rond 16.30 uur ook boven te zijn. De zon schijnt inmiddels vol op en de temperatuur stijgt, het enthousiasme van de muzikanten neemt toe, de polonaise wordt in bocht 7 (Nederlandse bocht) ingezet.

Tijdens het fietsen is het vooral genieten en beleven wat er allemaal om je heen gebeurt, daar hebben we vooral voor gekozen. Het wordt wel wat zwaarder voor iedereen, de warmte neemt toe en de pijntjes en ongemakken ook, maar na bocht 7 is het aftellen begonnen.

Tijdens de derde klim hadden sommige bedacht te stoppen, mooi geweest……….maar als we elkaar boven op de berg treffen en er achter komen dat als we nu naar beneden gaan nog 1 keer ‘kunnen’, Let’s go for it!!

Even een korter herstel ingezet en om 17.30 uur gaan we er nog een keer voor. Helaas zonder Nanda, die voelde dat haar knie genoeg had gedaan.

Net als we zo’n 200 meter door de start heen zijn, krijgt Nico zijn 3e lekke band!

Na de 2e keer kreeg hij bij de verzorgingspost een nieuwe binnen- en buitenband, dit was wel even balen omdat er tot 18.00 uur gestart kan worden voor de laatste keer.

Nico besluit terug te gaan en Jan, Rob en Mariska gaan met z’n drieën verder. Net als we even rusten zien we ineens Nico voorbij komen, wow daar is hij weer!! Gelukkig! We gaan verder met z’n vieren en ook al is het de 4e keer en besluiten we het rustig aan te doen, van alle pijntjes en ongemakken hebben we geen last meer, je wordt zo gedragen zo’n laatste rit.

Zo ook in bocht 4 waar alle motormuizen ons met een erehaag staan aan te moedigen om de laatste 4 km door te kunnen, wat bijzonder.

Wat een fantastische groep vrijwilligers, alleen al voor de veiligheid op het parcours. Nog 4 bochten dan zijn we er! Het laatste stuk is nog een zware klim en we besluiten nog 1 keer te stoppen.

Eenmaal boven gekomen wacht ons daar een erehaag van publiek, radio’s en tv’s die ons toejuichen alsof we een tour etappe hadden gewonnen. Denk ook dat dat hetzelfde voelt ook, maar ja, dit is onbeschrijfelijk.

Aan het einde van het publiek staan de rest van de teams en de wandelaars van onze groep, wat een bijzonder slot van deze klim, de ontlading van iedereen, de trots, het saamhorigheidsgevoel, het is zo voelbaar en vanzelfsprekend, deze ervaring neemt niemand ons meer af!

Wat een fantastische week met elkaar, met een hele intensieve inleiding door geld te werven met alle acties die we hebben verzonnen.

De heerlijke rode wijn uit Spanje die we allemaal hebben verkocht.

De shirt sponsoren op onze pakken.

De loten die zijn verkocht voor een diner voor twee beschikbaar gesteld door restaurant de Rijd.

De vrijwillige donaties op onze actie pagina’s.

Het heeft er allemaal aan bijgedragen dat we met de twee teams bijna €25000,00 hebben opgehaald! Together we are strong!

Wat ons ook heeft goed gedaan is dat we de gehele dag door vele mensen thuis gevolgd zijn. Radio, tv en via de APP, dat heb je daar niet zo in de gaten, maar we hoorde dat later, dat is zo mooi………

Together we are strong, we hebben het niet alleen gedaan, er stonden heel veel lieve mensen achter ons die ons op wat voor manier dan ook ongelofelijk hebben gesteund!!

Weetjes:

Alpe D’Huez:

Afstand 13.2 km

Hoogte 1860m

Hoogtemeters 1061 hm

Gemiddelde stijging percentage 7.9%

Maximale stijging 14%

De eerste paar kilometer zijn het steilst. De berg heeft 21 haarspeldbochten, aan de voet begint bocht 21.

De berg wordt ook wel de Nederlandse berg genoemd vanwege de successen op de berg van Hennie Kuiper, Joop Zoetemelk, Peter Winnen en Gert-Jan Theunissen tijdens de tour de France.

Bocht 7 wordt de Nederlandse bocht genoemd en is de plek waar Nederlandse supporters zich verzamelen

Als team van fietsers en wandelaars zijn we in totaal ruim 70 keer naar boven geweest in de Alpe d’Huzes week!!