De teamleden hebben even de ervaringen van de grote dag op papier gezet.

Robert:

Zonder intenties, zonder pretenties, zonder emoties.

Mijn meest emotionele moment had ik op dinsdag. Op die dag zouden we als generale repetitie de berg afdalen, om vervolgens hetzelfde stuk weer omhoog te gaan. Ik heb toen op Facebook aangegeven hoe ik me op dat moment voelde. Toen ik het later aan Marlies voorlas, had ik een momentje bij het lezen van de laatste alinea. Ik had schrijver moeten worden (fictie).

Het plan om donderdagochtend om 04:30 aan de start te verschijnen hadden we woensdagavond al laten varen. Om op een dergelijk vroeg tijdstip te vertrekken hadden we eigenlijk niet naar bed hoeven gaan. Ik heb geen ochtendhumeur, maar je moet mij 's ochtends niet teveel aandacht geven, en je moet het zeker niet vragen.

Het plan was dus om 08:00 vertrek naar beneden, maar als gevolg van de gedragingen van mede appartement bewoners stonden wij dus om 08:01 klaar aan de start. Ik zou achter Marlies aanfietsen, teneinde mijzelf niet op te blazen, en zodat wij samen uit en samen thuis zouden zijn. Vanaf bocht 21 kon dat plan de prullenbak in. Marlies had dusdanig veel last van haar lijf dat ze in bocht 16 op de tafel mocht. Doorfietsen werd afgeraden.

Ik heb mijn beste maatje daar helaas moeten achterlaten, en ben helemaal alleen (met nog 4700 mensen) doorgefietst. In bocht 11 gerust, tussen 7 en 6 nog een keer, en mezelf in bocht 2 nog even maximaal opgeladen voor de eindsprint. Op het grootstw voorblad en het kleinste achtertandje gefinished. Dat ging volgens de organisatie iets te snel, de speakster maande mij tot afremmen.

Doorgereden naar het appartement, mezelf met de lift naar 6 getransporteerd, en voldaan op de bank neergeploft. Natte zooi uit, even wat eten, de verrichtingen van mijn teamgenoten via de app geraadpleegd, en bedacht wat ik verder wilde. Wij zouden per slot van rekening 2x fietsen en 1x wandelen, maar door de blessure van Marlies ging dat dus niet lukken. Ik heb toen de keuze gemaakt om toch nog een keer op de fiets te stappen! Geen verkeerde keuze achteraf! De tweede keer was ik 14 minuten sneller, en voor de ergste regen binnen. Gedoucht, warme kleren aangetrokken, gegeten en een klein flesje bier opengedraaid op de goede afloop. Marlies was lopend de berg op, dus ik had tijd zat om me naar de finish te begeven.

Ik heb haar binnengehaald zoals elke man een keer in zijn leven zijn vrouw (of man) binnen zou moeten halen.

Om een kort verhaal lang te maken; zonder de dag intens te hebben beleefd heb ik bar genoten, en besloten dat ik volgend jaar een keertje oversla!

Rob:

Wat een ervaring, ik had het voor geen goud willen missen, de Alpeduzes. Ontzettend genoten vandaag van de ambiance, sfeer, aanmoedigingen en de, muziek langs het parcours. Mijn doel om 6 maal de berg te bedwingen zijn er 4 geworden. Gestart om 6.00 uur met de afdaling en gefinisht om 15.06 uur. Door de weersomstandigheden, het was erg koud boven, wat warmer beneden bij de start, was het noodzakelijk om de bezwete kleding te wisselen voor een droog setje om niet totaal verkleumd in de afdaling te geraken. Later ook regen wat het er niet beter op maakte. Niet verantwoord om de 5e klim te doen, lekker douchen en nagenieten van de prachtige dag. Het hele team heeft genoten, fietsend of wandelend.

Sylvia :

Met gezonde spanning begon ik aan mijn afdaling van de Alpe d'huez en dat gaat pittig hard zo rond de 30 a 35 km per uur harder mocht je ook niet en voor iemand die nog niet zo'n lang fiets verleden heeft is dat mans zat je moest wel flink bij remmen dus nieuwe remblokken zijn geen overbodige luxe. Rond 8 uur mijn aan mijn beklimming begonnen en dat ging voorspoedig veel steentjes op het wegdek geteld want van ver voor je uitkijken is erg demotiverend want alles gaat steil omhoog. In sommige bochten even uitrusten in sommige bochten hadden ze muziek en er waren mensen die ons aan moedigde. Het was een pittige klim en eenmaal boven had ik besloten om nog een keer met de fiets naar beneden te gaan en lopend naar boven en zo kon je nog meer genieten van de omgeving en sfeer. Ik ben mijzelf erg tegen gekomen in deze week op emotioneel gebied en sportief gebied. De hele week door heb ik ook erg genoten van de gezelligheid met z'n allen. Top ervaring.

Mark:

Wat een bijzondere dag en fantastisch evenement. Fysiek en mentaal was het zwaar maar dankzij de supporters langs de kant is het gelukt om 5 beklimmingen te doen. Veel verhalen gedeeld met medefietsers onderweg en ook dat was zeer indrukwekkend. Ik heb het dan ook niet droog kunnen houden en het weer op het eind van de dag helaas ook niet. Ik kwam in de laatste afdaling onderkoeld beneden en werd door de medische dienst met een dekentje, een kopje bouillon bij een kachel geparkeerd. Daarna weer warm gefietst tijdens mijn laatste klim. Nu weer op adem komen en de sponsors bedanken!

Marlies:

De dag.... Na een hele slechte nacht al eerder begonnen met de afdaling op weg naar de start. Om 8:01 vertrokken en het ging gelijk al ruk. Last van het rechter bovenbeen. Kon ik helemaal niks mee. In bocht 16 op de massagetafel voor een drukpuntbehandeling. Robert ondertussen door. Wat een verlichting! Daarna lekker kunnen fietsen, bijna alles onder controle. Het kunstlnietje vind de druk echter wat minder. Vanmiddag op de fiets naar beneden en deze geparkeerd bij de schoonouders en samen met Marc en Sylvia begonnen asn onze voettocht naar de top. Al snel heeft ieder zijn eigen tempo aangenomen en kon ik in een stevig tempo doorlopen. Het voordeel van lopen is dat je veel en veel meet ziet en meemaakt. Goh wat heb ik geweldig genoten van dit super goed georganiseerde evenement! Natuurlijk super trots op ons allen!

Het team keert weer terug naar Nederland en neemt een rugzak aan belevenissen mee, ziet u binnenkort één van de teamleden, vraag dan naar de verhalen, want deze topprestatie mag men met iedereen delen!!