Vandaag was Martien weer aardig in zijn element, want ondanks de zware omstandigheden wist hij toch als 67e over de tussenfinish te gaan en uiteindelijk als 91e binnen te komen. Toch is dat nog niet het eindpunt, want hij moet nu nog 268 kilometer rijden naar de bivak in Arequipa, daarna mag hij zijn rug wat rust gunnen, want morgen is een rustdag.
Foto: Rallymaniacs
Martien Jimmink toe aan de rustdag na weer een zware etappe
De rustdag van de Dakar Rally was wel erg welkom bij Martien Jimmink, na drie opeenvolgende zware etappes. Ook de vijfde dag, het tweede deel van de marathon, was heftig. Bij aankomst in het bivak in Arequipa, ’s avonds heel laat, zat de 58-jarige Dakar-debutant er goed doorheen. “Maar ik ben niet zielig hoor. Het is een voorrecht om hier te zijn.”
Een grote ontvelde plek op zijn rug, een paar flinke blauwe plekken hier en daar, een koortsaanval die Jimmink bijna belette te starten: het ging niet allemaal vanzelf in de eerste helft van de Dakar. Maar hij is er nog en dat is wat telt. “Ik heb een stuk of vijf, zes waypoints gemist denk ik, en misschien gooien ze me er wel uit. Ik weet het niet”, vertelde Jimmink over dag 5. Vooralsnog lijkt er echter niets aan de hand.
Het slot van de vijfde etappe zorgde voor grote verwarring bij de loonwerker uit Kolhorn. De motorrijders moesten twee keer een lus door een pittig duinengebied rijden, maar die boodschap was niet goed tot hem doorgedrongen. “Ze vertellen ons niks. Ja, de Fransen krijgen de informatie, maar Engelsen en Nederlanders begrijpen dat niet. De eerste keer kwam ik wel goed door die bult zand. Soms kwam ik net niet boven en moest ik het nog een keer proberen. En toen stuurden ze me een kant op waarvan ik dacht ‘hier ben ik al eens geweest, dit kan niet kloppen’. Ik ben meer dan een uur aan het zoeken geweest, want de ene keer moest je net links langs een waypoint en de volgende keer net rechts. Maak het dan voor elkaar! Doe niet zo ingewikkeld! Dat doen ze expres, voor sukkels zoals ik. Ik denk dat ik vijf, zes waypoints heb doorgedrukt, omdat ik dacht dat het niet klopte. Misschien lig ik er wel uit nu, ik weet het niet.”
Bijna acht uur deed Jimmink zodoende over de 345 km van de special. En daarna moest hij nog bijna 300 km over de weg naar Arequipa, zodat hij pas ’s avonds laat in het bivak arriveerde. Samen met zijn vrouw, die Jimmink de hele rally vergezelt, zocht hij vervolgens een hotel op om even goed bij te komen en uit te rusten. De rustdag benut hij om zijn spullen weer in orde te maken voor het tweede deel van de Dakar. “Die stinkende, bezwete bodyprotector wassen bijvoorbeeld. Ik blijf niet de hele dag op bed liggen in het hotel hoor. Rond de middag ben ik wel weer op het bivak en dan gaat de focus op de tweede week.”
Zaterdagavond moeten de motorrijders alweer vertrekken, om op tijd te zijn voor de start van de zesde etappe, zondag. “Ik ben helemaal niet blij dat we dan weer ’s avonds in het donker moeten rijden”, zei Jimmink. “Op weg hier naartoe stak er ook ineens een vrouwtje over, twintig meter voor me. Je ziet helemaal niks en ze doen maar wat. Het is levensgevaarlijk hier.”
